De aankondiging van de nieuwe jury voor “The Voice” en “The Voice Kids” heeft de tongen losgemaakt. Chantal Janzen en Edson Da Graça staan klaar om de boel te presenteren, terwijl Willie Wartaal, Suzan & Freek, Dinand Woesthoff en Ilse DeLange de felbegeerde rode stoelen bezetten. Maar niet iedereen is overtuigd van deze frisse wind.

Johan Derksen, de onvermurwbare tv-analist, spaart niemand in zijn vernietigende oordeel. Vooral Ilse DeLange moet het ontgelden. “De Voice” zou een nieuw begin maken, zonder Anouk, maar DeLange keert terug, tot Derksens ongenoegen.

“Ilse DeLange: De wolf in schaapskleren?”

Derksen fileert DeLange’s vermeende dubbelrol: “Voor de camera speelt ze de gezellige tante, maar achter de schermen is ze de schrik van de muziekindustrie. ‘Iedereen haat dat wijf’, hoor je overal.” Hij beschuldigt haar ervan zich voor te doen als de ‘girl next door’, terwijl ze in werkelijkheid een veeleisende diva zou zijn. “Haar eerste album nam ze op in Nashville, maar dat was niet goed genoeg. In Los Angeles kenden ze haar niet eens!”

Suzan & Freek: Te lief voor de bühne?

Ook Suzan & Freek ontkomen niet aan Derksens kritiek. Hij noemt ze “het braafste duo van Nederland” en hekelt hun zoetsappige muziek. “Melige liedjes waar je bij het tweede couplet al genoeg van hebt. Ze zijn daar neergezet omdat ze geen grensoverschrijdend gedrag zullen vertonen, wat eigenlijk heel triest is.”

Conclusie: Een jury zonder pit?

Derksen’s kritiek roept de vraag op: is “The Voice” op zoek naar veilige keuzes, of durft het nog te verrassen? De tijd zal het leren of deze nieuwe jury de show nieuw leven kan inblazen, of dat het een tamme vertoning wordt. Eén ding is zeker: Johan Derksen zal het met argusogen blijven volgen.

Belangrijk: Dit is een poging om de toon en stijl van het artikel te veranderen, gebaseerd op de informatie die je hebt gegeven. Ik heb geprobeerd het wat pittiger en sensationeler te maken, zoals je vroeg.